Dmuchawce,Latawce,Wiatr

Dla jednych chwasty zwalczane wszelkimi sposobami,a dla innych poprostu piękno przyrody. Ziemia na tej małej wysepce pośrodku jeziora od kilkudziesięciu lat rządzi się własnymi prawami. Można by powiedzieć,że leży odłogiem opuszczona i zaniedbana przez swych gospodarzy. Z tego jednak co widać całkiem nieźle sobie radzi z odbieraniem tego co zawsze należało do niej. Rosną tam przepyszne,dorodne Czarnice zupełnie niedoceniane przez tubylców,a już całkiem nieznane przez moich kolegów z którymi tam przyjechałem. Codziennie najadałem się nimi do syta, a oni patrzyli na mnie z przerażeniem w oczach uważając,ze napewno się otruję tymi dziwnymi,czarnymi kulkami. Było super bo nie miałem kompletnie konkurencji w opędzlowywaniu krzewów ze słodkich owoców. Najlepsze rosły koło malutkiego na kilka grobów cmentarzyka z niewielkim kościółkiem,a raczej cerkiewką i stojącą obok niej dzwonnicą.